Stakingsrecht onder vuur
De jongste weken ligt het stakingsrecht in ons land weer serieus onder vuur. Via deurwaarders en eenzijdige verzoekschriften probeerde het patronaat verschillende stakingen te breken. Op de site van de Linkse Socialistische Partij (LSP) las ik er een heel interessant artikel over. Een citaat uit dat artikel:
(...) De arrestatie van 30 syndicale militanten bij een stakingspost in Ninove ging gepaard met een verbod om actie te vormen. Een hele serie “deskundigen” – waaronder vertegenwoordigers van patroonsorganisaties en andere liberalen, maar ook professor Blanpain – verkondigde dat stakersposten waarbij de toegang tot een onderneming wordt bemoeilijkt “onwettig” zouden zijn omdat het “de vrijheid van arbeid en ondernemen” in het gedrang zou brengen.
Daarmee wordt quasi woordelijk de argumentatie van de anti-vakbondswet Le Chapelier en het decreet D’allarde (beiden uit 1791 en bij ons ingevoerd in het Napoleontische tijdperk) herhaald: “Alle samenscholingen van ambachtslui, arbeiders, gezellen, dagloners of die op hun aansporing zijn tot stand gekomen tegen de vrije uitoefening van de nijverheid en de arbeid door om het even welke persoon,... zullen beschouwd worden als oproerige samenscholingen en als dusdanig uiteengedreven worden door de openbare macht...” Het sturen van deurwaarders op basis van eenzijdige verzoekschriften en met dwangsommen is hier een hedendaagse toepassing van. De patronale Napoleons betreuren nog steeds de afschaffing van bovengenoemde wetgeving in 1919.
Lees het volledige artikel.
(...) De arrestatie van 30 syndicale militanten bij een stakingspost in Ninove ging gepaard met een verbod om actie te vormen. Een hele serie “deskundigen” – waaronder vertegenwoordigers van patroonsorganisaties en andere liberalen, maar ook professor Blanpain – verkondigde dat stakersposten waarbij de toegang tot een onderneming wordt bemoeilijkt “onwettig” zouden zijn omdat het “de vrijheid van arbeid en ondernemen” in het gedrang zou brengen.
Daarmee wordt quasi woordelijk de argumentatie van de anti-vakbondswet Le Chapelier en het decreet D’allarde (beiden uit 1791 en bij ons ingevoerd in het Napoleontische tijdperk) herhaald: “Alle samenscholingen van ambachtslui, arbeiders, gezellen, dagloners of die op hun aansporing zijn tot stand gekomen tegen de vrije uitoefening van de nijverheid en de arbeid door om het even welke persoon,... zullen beschouwd worden als oproerige samenscholingen en als dusdanig uiteengedreven worden door de openbare macht...” Het sturen van deurwaarders op basis van eenzijdige verzoekschriften en met dwangsommen is hier een hedendaagse toepassing van. De patronale Napoleons betreuren nog steeds de afschaffing van bovengenoemde wetgeving in 1919.
Lees het volledige artikel.
Comments
En trouwens waarom neemt men nu aktie tegen de exploitatie in Brugge daar waar men bij GB in Halle (hetzelfde probleem) eigenlijk niets ondernomen heeft.
Wat professor Blanpain betreft, hij heeft zich gekant tegen piketten die de werkwilligen zouden verhinderen te werken.
Peter Van den Branden