Hoe revolutionair zijn sociale media?
Donderdag 15 maart ging ik naar het colloquium "Hoe revolutionair zijn sociale media?", georganiseerd door de Artevelde Hogeschool Gent in het kader van de Leerstoel Jos Willems (nee, niet de voetbalcommentator uit het Kuipke van Westerlo).
In de voormiddag had ik het voorrecht om te kunnen luisteren naar 'internetgod' Tom De Bruyne van I-Merge, 'blogger numero uno' Luc Van Brakel en 'madame soleil' Clo Willaerts van Skynet. Alle drie gaven ze hun visie op web 2.0 (de beste definitie voor web 2.0 vind je in een schitterend filmpje van Michael Wesch, een Amerikaanse culturele antropoloog). Wat ik vooral onthouden heb is het feit dat bloggers de functie hebben van 'filters'. Er is immers zoveel te vinden op het web, dat je als gewone gebruiker niet meer weet waar te beginnen. Blogs, wiki's en andere web 2.0 toepassingen kunnen de gebruiker 'begeleiden' naar de interessante stuff.
's Namiddags volgde ik nog twee andere sessies. In de eerste sessie kwam ene John Deprez van Emakina publiciteit maken voor zijn bedrijf. Emakina maakt interactieve reclamecampagnes voor grote multinationals als Coca Cola, VW en Proximus. Het bedrijf maakt hierbij volop gebruik (of zeg maar misbruik) van de sociale media: content kopen op portaalsites, infiltreren van internetfora, tijdelijke blogs opzetten, etc... In de tweede en tevens laatste sessie van de dag maakten we kennis met een nerveuze Heleen De Vos van internationaal pr-bureau Edelman. Dat pr-bureau houdt zich vooral bezig met blogging. Wat zij doen, komt eigenlijk hierop neer: zij proberen bloggers aan te zetten om goeie dingen te schrijven over hun klanten. Heleen De Vos was echter zo nerveus (wat wil je als je voor een giga-multinational als General Electric de pr moet doen), dat deze sessie weinig nieuws bracht.
Wat ik van dit colloquium onthouden heb, is dat web 2.0 toepassingen of sociale media revolutionair kunnen zijn, afhankelijk van wie het doet en met welke bedoeling men het doet. PR-blogging, corporate blogging en brand blogging zijn volgens mij allesbehalve revolutionair. Het zijn gewoon nieuwe wegen die de multinationals bewandelen om hun imago te verbeteren, hun marktaandeel uit te breiden of hun doelgroepen beter te leren kennen. De echte revolutionairen zijn de bloggers die informatie uitwisselen, die nieuws maken, die acties voeren en o.a. regeringen en multinationals onder druk zetten. Over deze laatste groep mensen hebben we helaas bitter weinig gehoord op dit colloquium.
In de voormiddag had ik het voorrecht om te kunnen luisteren naar 'internetgod' Tom De Bruyne van I-Merge, 'blogger numero uno' Luc Van Brakel en 'madame soleil' Clo Willaerts van Skynet. Alle drie gaven ze hun visie op web 2.0 (de beste definitie voor web 2.0 vind je in een schitterend filmpje van Michael Wesch, een Amerikaanse culturele antropoloog). Wat ik vooral onthouden heb is het feit dat bloggers de functie hebben van 'filters'. Er is immers zoveel te vinden op het web, dat je als gewone gebruiker niet meer weet waar te beginnen. Blogs, wiki's en andere web 2.0 toepassingen kunnen de gebruiker 'begeleiden' naar de interessante stuff.
's Namiddags volgde ik nog twee andere sessies. In de eerste sessie kwam ene John Deprez van Emakina publiciteit maken voor zijn bedrijf. Emakina maakt interactieve reclamecampagnes voor grote multinationals als Coca Cola, VW en Proximus. Het bedrijf maakt hierbij volop gebruik (of zeg maar misbruik) van de sociale media: content kopen op portaalsites, infiltreren van internetfora, tijdelijke blogs opzetten, etc... In de tweede en tevens laatste sessie van de dag maakten we kennis met een nerveuze Heleen De Vos van internationaal pr-bureau Edelman. Dat pr-bureau houdt zich vooral bezig met blogging. Wat zij doen, komt eigenlijk hierop neer: zij proberen bloggers aan te zetten om goeie dingen te schrijven over hun klanten. Heleen De Vos was echter zo nerveus (wat wil je als je voor een giga-multinational als General Electric de pr moet doen), dat deze sessie weinig nieuws bracht.
Wat ik van dit colloquium onthouden heb, is dat web 2.0 toepassingen of sociale media revolutionair kunnen zijn, afhankelijk van wie het doet en met welke bedoeling men het doet. PR-blogging, corporate blogging en brand blogging zijn volgens mij allesbehalve revolutionair. Het zijn gewoon nieuwe wegen die de multinationals bewandelen om hun imago te verbeteren, hun marktaandeel uit te breiden of hun doelgroepen beter te leren kennen. De echte revolutionairen zijn de bloggers die informatie uitwisselen, die nieuws maken, die acties voeren en o.a. regeringen en multinationals onder druk zetten. Over deze laatste groep mensen hebben we helaas bitter weinig gehoord op dit colloquium.
Comments